Jakiego koloru jest koniak?

Ciepło. Elegancja. Ponadczasowość.

Pojawia się z okazji najważniejszych pokazów mody. Znajduje swoje miejsce w wielu prywatnych biblioteczkach. Swym blaskiem przypomina diamenty. Bursztynowy kolor koniaku nigdy nie straci klasy.

Jednakże trudno zredukować barwę tego trunku do jednego odcienia. Swego charakterystycznego koloru koniak nabiera stopniowo dzięki leżakowaniu w beczkach oraz doświadczeniu mistrza piwnicy w zakresie komponowania mieszanki. Stąd nieskończona liczba odcieni tego trunku.

Idealnie przejrzysty

Dzięki dwukrotnemu ogrzewaniu oraz ręcznemu procesowi określanemu jako „cięcie” płyn stanie się idealnie przejrzysty i może być określany jako eau-de-vie. Proces dojrzewania koniaku rozpoczyna się od momentu kontaktu z drewnem i ma na celu uwolnienie
bogatego i wyważonego bukietu smaków.

Wewnątrz beczek z dębiny uprawianej w stylu Tronçais, których drewno zawiera niewiele taniny i uwalnia wyborne waniliowe smaki, eau-de-vie Martell zyskuje również swój bursztynowy kolor. Kiedy mistrz piwnicy zdecyduje, że najwyborniejsze eaux-de-vie są dojrzałe (po leżakowaniu przez 50–70 lat), proces leżakowania zostaje przerwany.

Na tym etapie eau-de-vie jest już całkowicie gotowa, jednak nie jest jeszcze koniakiem – później trzeba ją wymieszać z innymi eaux-de-vie i odstawić na jakiś czas. I dopiero potem bursztynowy trunek staje się koniakiem Martell. Po ostatniej sesji filtracji nadającej bursztynowemu napojowi ostatecznej przejrzystości napój zostaje zabutelkowany.

Mieszanie

Mimo że produkt określany mianem „koniaku” nie istniał w 1715 roku, Martell był już znaną marką. Jednak kolor koniaku różnił się między sobą. Prawdopodobnie jego barwa zależała od okresu leżakowania oraz odmian dębu, z których wykonane były beczki. Wówczas powstał pomysł, aby w celu zapewnienia stałej jakości eau-de-vie tworzyć koniak w wyniku mieszania. I w ten sposób narodziła się idea współczesnego sposobu produkcji koniaku.

Wkrótce mieszanie przestało pełnić rolę zwykłego korygowania eau-de-vie, która straciła jakość, lecz również zaczęto wykorzystywać ten proces do tworzenia nowych produktów. W wyniku mieszania
starych i młodych eaux-de-vie koniak zyskał wyraźniejszy smak.

Pierwsza oferta produktów

Następnie wszystko potoczyło się dużo szybciej. Wiele różnych nazw odzwierciedlało różnorodne zapotrzebowanie oraz wskazywało na różny wiek produktów Martell: Pale Brandy (jasna brandy), White Brandy (biała brandy), Fine brandy (wyborna brandy), Fine Old Brandy (stara wyborna brandy).

W latach 1834–1835 język etykiet stał się zdecydowanie bogatszy – pojawiły się takie określenia, jak kolorowa, intensywnie kolorowa, brązowa brandy, bardzo wyborna smakowa brandy, idealnie jasna – najsłynniejsze specjały z regionu Charente dostępne były w wielu odcieniach bursztynu oraz miedzi.
Koniak stawał się coraz bardziej wyrafinowany – podobnie jak podniebienia jego smakoszy. Produkt powstały w wyniku mieszania różnych eaux-de-vie okazał się zdecydowanie lepszy niż jedna eau-de-vie poddana tylko leżakowaniu.